Bx Plasmalyte A Viaflo 10 Zakjes 1000ml Sol Per Iv

Plasmalyte A wordt gebruikt:

 als een bron van vloeistof zoals bij:

 brandwonden;

 verwondingen aan het hoofd;

 breuken;

 infecties;

 peritoneale irritatie (ontstekingen in de buik).

 als een bron van vloeistoffen tijdens een chirurgische ingreep.

 voor de behandeling van shock als gevolg van bloedverlies en voor andere aandoeningen waarbij een snelle vervanging van bloed en/of vloeistoffen vereist is.

 bij metabole acidose (verzuring van het bloed) die niet levensgevaarlijk is.

 bij lactaatacidose (vorm van metabole acidose als gevolg van ophoping van melkzuur in het lichaam). Melkzuur wordt hoofdzakelijk geproduceerd door de spieren en verwijderd door de lever.

 De werkzame stoffen in dit medicijn zijn:

 natriumchloride: 5,26 g per liter.

 kaliumchloride: 0,37 g per liter.

 magnesiumchloridehexahydraat: 0,30 g per liter.

 natriumacetaattrihydraat: 3,68 g per liter.

 natriumgluconaat: 5,02 g per liter.

 De andere stoffen in dit medicijn zijn water voor injecties en natriumhydroxide.

Geneesmiddelen waarvan de onverenigbaarheid vastgesteld is, mogen niet worden gebruikt.

• sommige medicijnen tegen kanker (vincristine, ifosfamide, cyclofosfamide); • selectieve serotonineheropnameremmers (gebruikt om depressie te behandelen); • antipsychotica; • opiaten voor krachtige pijnstilling; • medicijnen tegen pijn en/of ontsteking (ook bekend als NSAID's); • medicijnen die de werking van vasopressine nabootsen of versterken zoals desmopressine (gebruikt om toegenomen dorst en urine-uitscheiding te behandelen), terlipressine (gebruikt om bloeding van de slokdarm te behandelen) en oxytocine (gebruikt om de bevalling in te leiden); • anti-epileptica (carbamazepine en oxcarbazepine); • diuretica (medicijnen om beter te kunnen plassen).

Andere medicijnen die een invloed kunnen hebben op of kunnen worden beïnvloed door Plasmalyte A:

 corticosteroïden (ontstekingsremmers);  carbenoxolon (ontstekingsremmer voor de behandeling van maagzweren);  neuromusculaire blokkers (zoals tubocurarine, suxamethonium en vecuronium). Deze medicijnen worden gebruikt tijdens chirurgische ingrepen en gecontroleerd door uw anesthesist.  acetylcholine;  aminoglycosiden (soort antibioticum);  nifedipine (medicijn voor de behandeling van een hoge bloeddruk en pijn op de borst);  zuurhoudende medicijnen waaronder:

 salicylaten (medicijnen voor de behandeling van ontstekingen) (aspirine);

 barbituraten (slaaptabletten);

 lithium (medicijn voor de behandeling van psychische stoornissen).

 alkalische (basische) medicijnen waaronder:

 sympathicomimetica (stimulerende medicijnen zoals efedrine en pseudo-efedrine die gebruikt worden in hoest- en verkoudheidspreparaten);

 andere stimulerende medicijnen (zoals dexamfetamine en fenfluramine).

U mag Plasmalyte A NIET toegediend krijgen als u lijdt aan een van de volgende aandoeningen

 een te hoog kaliumgehalte in het bloed (hyperkaliëmie);

 nierfalen;

 hartblok (zeer langzame hartslag);

 aandoeningen waarbij het bloed te alkalisch wordt (metabole of respiratoire alkalose);

 tekort aan zuurafscheiding in de maag (hypochloorhydrie);

 U bent allergisch voor een van de stoffen in dit medicijn. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6.

1. Hoe wordt dit medicijn gebruikt?

Plasmalyte A wordt door een arts of verpleegkundige toegediend. Uw arts beslist hoeveel u nodig heeft en wanneer het aan u toegediend wordt, wat afhankelijk is van uw leeftijd, gewicht, toestand en de reden voor behandeling. De dosering kan ook afhankelijk zijn van andere gelijktijdige behandelingen.

Plasmalyte A mag NIET worden toegediend als de oplossing deeltjes bevat of wanneer de zak op een manier beschadigd is.

Plasmalyte A wordt doorgaans in een ader toegediend via een plastic slangetje dat bevestigd is aan een naald. Meestal wordt een ader in uw arm gebruikt om de oplossing voor infusie toe dienen. Het is echter mogelijk dat uw arts beslist u het medicijn te geven via een andere toedieningsweg.

Vóór en tijdens de infusie zal uw arts de volgende zaken opvolgen:

 volume lichaamsvocht  de zuurgraad van uw bloed en urine  de hoeveelheid elektrolyten in uw lichaam (voornamelijk natrium, bij patiënten met hoge waarden van het hormoon vasopressine of bij patiënten die andere medicijnen nemen die de werking van vasopressine verhogen).